Żółte złoto trudno odróżnić wizualnie od czystego złota. Porównując obie próby okazuje się jednak, że żółte złoto jest bardziej wytrzymałe i tańsze od zwykłej odmiany. Stop ten powstaje w wyniku połączenia czystego złota ze srebrem i miedzią w stosunku 1:1. Zawartość srebra służy do osłabienia czerwonego odcienia, który jest wynikiem domieszki miedzi. W ten sposób otrzymuje się powszechnie znany złotożółty kolor.

Białe złoto charakteryzuje się jaśniejszym odcieniem, który uzyskuje się w wyniku połączenia czystego złota ze srebrem, platyną i innymi metalami. Odcienie tego stopu są różne, od bieli do szarości. Możliwe jest także lekkie żółtawe lub niebieskawe zabarwienie. Aby odcień złota był jednolity i jasny, biały stop powlekany jest często rodem.

Czerwone złoto zachwyca swoim czerwonawym zabarwieniem, które jest wynikiem zmieszania czystego złota z miedzią. Im większa zawartość miedzi, tym ciemniejszy jest odcień czerwieni. Odcienie czerwonego złota są bardzo różnorodne, od delikatnego różowego do głębokiego, rdzawo-czerwonego koloru. Różowe złoto charakteryzuje się większą zawartością czystego złota, a dzięki swojemu świeżemu odcieniowi jest wyjątkowo popularne.

Fascynujący jest nie tylko szlachetny połysk masy perłowej, ale także tajemnicza aura, którą roztaczają perły. Do dzisiaj nie wiadomo, dlaczego i w jaki sposób niektóre muszle wytwarzają perły. Do wyrobów jubilerskich używa się najczęściej słodkowodnych pereł hodowlanych. Im większa i bardziej lśniąca jest perła, tym większą wartość posiada jako element ozdobny. Nierówności widoczne na jej powierzchni obniżają natomiast jej cenę. Do wyrobu bransoletek i naszyjników najchętniej stosuje się perły okrągłe, z równomiernie ukształtowaną powierzchnią lub barokowe, o bardzo nieregularnych kształtach. Perły w kształcie kropli używane są do tworzenia eleganckich kolczyków.

Cyrkonia to imitacja diamentu wykonana z syntetycznych, laboratoryjnie uzyskiwanych kryształów. Dzięki zastosowaniu szlifu brylantowego cyrkonie wspaniale odbijają światło. Piękniej prezentuje się jedynie ich pierwowzór – diament. Cyrkonie są wprawdzie bardziej matowe, miękkie i cięższe niż diamenty, ale w zamian za to są zdecydowanie bardziej przystępne cenowo. Cyrkonie, podobnie jak diamenty, dostępne są w różnych odcieniach.

Dozwolone jest wszystko, w czym dobrze się czujesz. Jednak nie wszystkie materiały i wzory biżuterii pasują w równym stopniu do każdego z nas. Do osób o ciemnej karnacji pasuje bardzo dobrze żółte złoto, ponieważ podkreśla i rozświetla taki odcień skóry. Osoby o jaśniejszej cerze o chłodnym odcieniu dobrze prezentują się w biżuterii z białego złota lub srebra. Ważny jest także kształt noszonych ozdób: duże ozdoby o kwadratowych lub owalnych kształtach często pasują do osób o mocniejszym typie budowy, natomiast delikatna, filigranowa biżuteria pięknie prezentuje się na szczupłej szyi, nadgarstku czy palcu.

Jeśli biżuterię zamierzasz nosić każdego dnia, pamiętaj o tym, że w codziennym życiu, przede wszystkim w pracy, sprawdzą się subtelne ozdoby. Dobrym rozwiązaniem są w takiej sytuacji kolczyki wtykane, łańcuszki lub bransoletki z małą ilością elementów ozdobnych. Na szczególne okazje, np. ślub lub inną uroczystość, możesz wybrać biżuterię, która będzie się bardziej rzucała w oczy. Najlepszym rozwiązaniem będzie, jeśli pozostaniesz przy jednej wyrazistej ozdobie, chyba że chcesz założyć zestaw składający się z dopasowanych do siebie kolczyków, naszyjnika i bransoletki.

Często już jedna ozdoba podkreśla lub urozmaica nasz ubiór. Możesz puścić wodze fantazji i dobrać biżuterię w tym samym kolorze, co reszta ubrania albo wybrać ozdobę kontrastującą. Złota biżuteria bardzo dobrze komponuje się z mocnymi kolorami letnich, wzorzystych sukienek lub przewiewnych tunik. Ponadczasowe perły i mała czarna to kwintesencja klasycznej elegancji.

Oprawa pavé polega na osadzeniu wielu drobnych kamieni szlachetnych na biżuterii w taki sposób, że nie widać spod nich metalu szlachetnego, na którym zostały umieszczone. Kamienie są umieszczone na wzór wybrukowanej powierzchni, do czego nawiązuje także ich nazwa „pavé”, która oznacza „bruk”. Aby odpowiednio przymocować kamienie w oprawie, w metalu szlachetnym wykonuje się drobne, zwężające się otwory. Metal okalający kamienie opiera się następnie na ich krawędzi.

Ta metoda oprawy charakteryzuje się tym, że kamień mocowany jest za pomocą cieniutkich drucików z metalu szlachetnego, tzw. krap, potocznie nazywanych łapkami. Zwykle rozmieszcza się od trzech do sześciu łapek w równych odstępach dookoła kamienia i zagina ich górne końce, aby zakotwiczyć w nich kamień. Łapki trzymające kamień są bardzo cienkie i filigranowe, dzięki czemu go nie zasłaniają i pięknie prezentują. Oprawa w „łapki“ nadaje się przede wszystkim do kamieni, które szczególnie dobrze przepuszczają światło.

Metoda oprawy pełnej dobrze sprawdza się przy kamieniach szlachetnych o okrągłym lub owalnym kształcie. Kamień zakuwany jest na powierzchni z metalu szlachetnego i od góry przymocowywany za pomocą wąskiej obręczy, która wykonana jest także ze szlachetnego kruszcu. Oprawa pełna wiąże się z dużymi nakładami wykonania. Ale dzięki temu krawędzie kamienia są odpowiednio zabezpieczone przed uszkodzeniem. Ta metoda stosowana jest także do oprawy diamentów o nierównej podstawie.

Najłatwiejsza metoda ustalenia rozmiaru naszego palca polega na zdjęciu miary z pasującego pierścionka. Należy użyć do tego suwmiarki lub linijki i zmierzyć jego wewnętrzną średnicę, a następnie uzyskaną wartość pomnożyć przez 3,14. Wynik obliczenia to obwód wewnętrzny, czyli rozmiar pierścionka. U jubilera można skorzystać z szablonów przedstawiających poszczególne rozmiary.

Inna metoda ustalenia rozmiaru palca polega na zmierzeniu jego obwodu za pomocą sznurka. W tym celu owiń sznurkiem palec, na którym bedzie noszony pierścionek. Zwróć uwagę na to, aby sznurka nie związać zbyt mocno i aby można go było zsunąć z palca. Po związaniu obu końców odetnij je bezpośrednio nad węzłem. Teraz rozwiąż supełek, a sznurek przyłóż do linijki i odczytaj rozmiar pierścionka.

Jeśli chcesz sprezentować bliskiej osobie pierścionek, np. z okazji oświadczyn, możesz jego rozmiar ustalić w tajemnicy przed osobą obdarowywaną. Potrzebujesz do tego jednak pierścionka tej osoby. Aby szybko ustalić jego rozmiar, wystarczy zrobić jego odcisk w miękkim tworzywie, np. mydle lub plastelinie. Inna metoda polega na jego odrysowaniu. Połóż go na kartce papieru i zaznacz ołówkiem jego wewnętrzny obwód.